Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Αρχαία αποφθέγματα

Στους γονείς οφείλομεν το ζην, στους δε διδασκάλους το ευ ζην.
Μέγας Αλέξανδρος, 356-323 π.Χ., 

Τα δάνεια δούλους τους ελευθέρους ποιεί.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
Επίκαιρο…

Αρχή ήμισυ παντός.
Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος

Ανήρ δίκαιος πλούτον ουκ έχει ποτέ.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Άνθρωπον ζητώ.
Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
(Στην αγορά της αθήνας…με λυχνία ανα χείρας)

Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή ομοία.
Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
…………………………..

Ο κύβος ερρίφθη.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Λίθος κυλινδόμενος το φύκος ου ποιεί.
μτφρ: πέτρα που κυλάει, δεν χορταριάζει.
Αρχαιοελληνική παροιμία

Συν Αθηνά και χείρα κίνει.
Αίσωπος, 620-560 π.Χ., Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας

Νόει το πραττόμενον.
Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ., Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος
μτφρ: να έχεις συναίσθηση των πράξεών σου

Αεί τι καινόν ημέρα παιδεύεται.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Δρυός πεσούσης, πάς ανήρ ξυλεύεται.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Πάντ’ εστίν εξευρείν, αν μη τον πόνον φεύγη τις.
Δημοσθένης, 384-322 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας
μτφρ: όλα γίνονται, αν δεν αποφεύγει κανείς να κοπιάσει

Πάταξον μεν, άκουσον δε.
Θεμιστοκλής, 525-461 π.Χ., Αθηναίος πολιτικός & στρατιωτικός

Πείσας λαβέ, μη βιασάμενος.
Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ., Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος
μτφρ: να παίρνεις με την πειθώ, όχι με τη βία


Αρχή άνδρα δείκνυσι.
Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ., Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος
μτφρ: η εξουσία αποκαλύπτει τον χαρακτήρα

Αι μεν ποδήρεις εσθήτες τα σώματα, αι δε υπέρμετροι περιουσίαι τας ψυχάς εμποδίζουσιν.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ., Φιλόσοφος
μτφρ: Τα μακριά ενδύματα τα σώματα και οι υπέρμετρες περιουσίες τις ψυχές εμποδίζουν.

Μη πλούτει κακώς.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ., εκ των 7 σοφών της Αρχαίας Ελλάδας

Αιδώς, Αργείοι.
Όμηρος, 800-750 π.Χ., Ποιητής
(Ιλιάδα Ε)

 Ο άνθρωπος φύσει πολιτικόν ζώον.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Η γαρ άγαν ελευθερία έοικεν ουκ εις άλλο τι ή εις άγαν δουλείαν, μεταβάλλειν και ιδιώτη και πόλει.
Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος
Η υπερβολική ελευθερία μοιάζει με υπερβολική δουλεία, αφού αλλάζει και τον πολίτη και την πολιτεία

Νόστιμον ήμαρ.
Όμηρος, 800-750 π.Χ., Ποιητής
μτφρ: η ημέρα της επιστροφής.
(Οδύσσεια α΄)

Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.
Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ., Αθηναίος ιστορικός
μτφρ: ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι
(από τον "Επιτάφιο" του Περικλή)

Μέτρον άριστον.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος, 6ος π.Χ. αιών, Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδος

Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας
μτφρ: το ήθος όλης της πολιτείας είναι το ίδιο με αυτό αυτών που την κυβερνούν

Η γλώσσα πολλούς εις όλεθρον ήγαγεν.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Η γλώσσα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής


Η γλώσσα σου μη προτρεχέτω του νου.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος, 6ος π.Χ. αιών, Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας

Εις ευ φρονών μυρίων μη φρονούντων κρείττων εστί.
Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος
μτφρ: ένας που σκέφτεται σωστά είναι καλύτερος από μύριους που δεν σκέφτονται

Ξυνόν γαρ αρχή και πέρας επί κύκλου περιφερείας.
Ηράκλειτος, 544-684 π.Χ., Ίων φιλόσοφος
μτφρ: σε έναν κύκλο, κάθε σημείο είναι ταυτόχρονα και αρχή και τέλος.

Μόνη σιγή μεταμέλειαν ου φέρει
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
μτφρ: μόνο η σιωπή δεν δείχνει μεταμέλεια

Θάλασσα και πυρ, και γυνή τρίτον κακόν.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Γυνή γαρ ουδέν οίδε πλην ό βούλεται.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
μτφρ: η γυναίκα δεν ξέρει τίποτα εκτός από αυτό που θέλει

Γυνή το σύνολόν εστι δαπανηρόν φύσει.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
μτφρ: στο σύνολό τους οι γυναίκες είναι εκ φύσεως σπάταλες

Ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
ερμηνεία: Αυτός που αποφεύγει τη μάχη στο τέλος θα τη δώσει.

Γαμείν εκ των ομοίων. Εάν γαρ εκ των κρειττόνων, δεσπότας, ου συγγενείς κτήσει.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος, 6ος π.Χ. αιών, Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδος
μτφρ: να παντρεύεσαι από τη σειρά σου. Αν παντρευτείς καλύτερο θα αποκτήσεις αφεντικά, όχι συγγενείς.

Ου γαρ τοις ψηφίσµασιν αλλά τοις ήθεσιν καλώς οικείσθαι τας πόλεις.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας
μτφρ: Οι πόλεις δεν διοικούνται σωστά με τους νόμους αλλά με την ηθική συμπεριφορά των πολιτών

Ουδείς ανάγκης μείζον ισχύει νόμος.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
μτφρ: δεν υπάρχει νόμος που να υπερισχύει της ανάγκης

Αισχρόν τον μεθύοντα παρ ανδράσι νήφεσιν είναι, αισχρόν δ’ ει νήφων παρά μεθύουσι μένει.
Θέογνις, 6ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
μτφρ: είναι ντροπή ο μεθυσμένος να βρίσκεται πλάι σε νηφάλιους και ντροπή να βρίσκεται ο νηφάλιος πλάι σε μεθυσμένους.

Έπεα πτερόεντα.
Όμηρος, 800-750 π.Χ., Ποιητής
(Ιλιάς, σε διάφορα χωρία)

Τις αγορεύειν βούλεται;
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση
(Πρόσκληση κατά τις εργασίες της Εκκλησίας του Δήμου)

Γυνή δικαία του βίου σωτηρία.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
μτφρ: η καλή γυναίκα είναι σωτηρία στη ζωή [ενός άντρα]

 Ού μεν γαρ τι γυναικός άμεινον αγαθής.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
μτφρ: δεν υπάρχει κάτι καλύτερο [για τον άντρα] από την καλή γυναίκα

Γυναιξί πάσαις κόσμον η σιγή φέρει.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
μτφρ: σε όλες τις γυναίκες η σιωπή είναι στολίδι

Κρείττον εις κόρακας ή εις κόλακας εμπεσείν. Οι μεν γαρ νεκρούς, οι δε ζώντας εσθίουσιν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
μτφρ: καλύτερα να πέσεις σε κοράκια παρά σε κόλακες. Δότι τα μεν τρώνε νεκρούς, οι δε ζωντανούς.

Μηδένα φίλον ποιού, πριν αν εξετάσης πώς κέχρηται τοις προτέροις φίλοις.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας

Φίλους μη ταχύ κτω.
Σόλων, 630-560 π.Χ., Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος
μτφρ: μην κάνεις βιαστικά φίλους

 Κακοίς ομιλών καυτός εκβήσει κακός.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
μτφρ: αν συναναστρέφεσαι κακούς, και συ θα γίνεις κακός.

 Ουκ εν τω πολλώ τω ευ, αλλ’ εν τω ευ το πολύ.
Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Κρέσσων γαρ οικτιρμού φθόνος.
Πίνδαρος, 522-438 π.Χ., Αρχαίος λυρικός ποιητής
μτφρ: καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται.

Ώσπερ υπό του ιού τον σίδηρον, ούτω τους φθονερούς υπό του ιδίου ήθους κατεσθίεσθαι.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
μτφρ: Όπως η σκουριά τρώει το σίδερο, έτσι και ο φθονερός κατατρώγεται από το πάθος του.

Ανέχου και απέχου.
Επίκτητος, 50 μ.Χ.-120 μ.Χ, Στωικός φιλόσοφος
μτφρ: να έχεις υπομονή και αντοχή.

 Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας.
Βιργίλιος, 70-19 π.Χ., Λατίνος ποιητής

Μηδέν Άγαν.
Σόλων, 630-560 π.Χ., Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος

 Ουδείς εκών κακός.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ., Φιλόσοφος

Ώσπερ υπό του ιού τον σίδηρον, ούτω τους φθονερούς υπό του ιδίου ήθους κατεσθίεσθαι.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
μτφρ: Όπως η σκουριά τρώει το σίδερο, έτσι και ο φθονερός κατατρώγεται από το πάθος του.

Δύσκολον τον εαυτόν γνώναι, εύκολον τω άλλω υποτίθεσθαι.
Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος
μτφρ: το να γνωρίζεις τον εαυτό σου είναι δύσκολο, αλλά εύκολο να συμβουλεύεις τους άλλους

Ουκ αεί θέρος έσσεται, ποιείσθε καλιάς.
Ησίοδος, 7ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
μτφρ: δεν θα είναι πάντα καλοκαίρι, θερίστε όσο είναι καιρός.

Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Των ανθρώπων τους φρονίμους δει πρότερον τα τήλε των πραγμάτων σκοπείν, ειθ’ ούτως αυτοίς επιχειρείν.
Αίσωπος, 620-560 π.Χ., Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας
μτφρ: οι συνετοί πρέπει προηγουμένως να βλέπουν μακριά τα πράγματα πριν τα επιχειρήσουν.

Ο μέλλεις πράττειν μη πρόλεγε, αποτυχών γαρ γελασθήση.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ., εκ των 7 σοφών της Αρχαίας Ελλάδας
μτφρ: μην προλέγεις αυτό που πρόκειται να κάνεις, γιατί αν αποτύχεις θα σε κοροϊδέψουν

Ευποιίας ης έτυχες, μνημόνευε
Κλεόβουλος ο Ρόδιος, 6ος π.Χ. αιών, Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδος
μτφρ: να μνημονεύεις τις ευεργεσίες που έχεις λάβει

Καγώ, φησίν, Διογένης ο κύων.
Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
(συστηνόμενος στον Μ. Αλέξανδρο)

 Μη πλούτει κακώς.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ., εκ των 7 σοφών της Αρχαίας Ελλάδας

Ου φροντίς Ιπποκλείδη
Ηρόδοτος, 480-420 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος
(Συνηθισμένη κατά την αρχαιότητα φράση που στα νέα ελληνικά σημαίνει "σκασίλα μου")

Τότε τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων διακρίνειν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
μτφρ: Οι πόλεις χάνονται, όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν πια τους κακούς από τους καλούς.

 Ο κακώς διανοηθείς περί των οικείων, ουδέποτε καλώς βουλεύεται περί των αλλοτρίων.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας
μτφρ: αυτός που έχει κανονίσει άσχημα τα δικά του δεν μπορεί ποτέ να σκέφτεται σωστά για τα ξένα

Ο μη χείρων, βέλτιστος.
Αρχαιοελληνική παροιμία

Κράτιστον χρημάτων ευβουλία.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός
μτφρ: το πιο καλό πράγμα είναι η ορθή κρίση

Μήτε ευήθης ίσθι, μήτε κακοήθης.
Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ., Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος
μτφρ: να μην είσαι ούτε καλός [μέχρι αφελείας] ούτε κακοήθης

Όστις εταίρους δέδοικε, δούλος ων λέληθεν εαυτόν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
μτφρ: όποιος φοβάται τους άλλους, γίνεται δούλος χωρίς να το καταλάβει

Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ή.
Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ., εκ των 7 σοφών της Αρχαίας Ελλάδας

Αν μεν καλήν, έξεις κοινήν, αν δε αισχράν, έξεις ποινήν.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
μτφ: αν πάρεις όμορφη θα την μοιράζεσαι, αν πάρεις άσχημη θα τιμωρηθείς
(απάντηση στην ερώτηση "τι γυναίκα να παντρευτώ;")


Χέσαιτο γαρ ει μαχαίσετο
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος
μτφρ: έτσι και μαχότανε σίγουρα θα χεζότανε
από τους «Ιππής»

Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος.
Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος
μτφρ: για όλα τα πράγματα ο άνθρωπος είναι το μέτρο

 Μέμνησο ότι άνθρωπος εί.
Υπενθύμιση προς τον εαυτό του που επέβαλε ο Φίλιππος Β’

Μηδένα προ του τέλους μακάριζε.
Σόλων, 630-560 π.Χ., Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος
(από τον Ηρόδοτο)

Ζώμεν γαρ ού ως θέλομεν, αλλ’ ως δυνάμεθα.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Ον γαρ οι Θεοί φιλούσιν, αποθνήσκει νέος.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Γλώσσης, γαστρός, αιδοίων κρατείν.
Ανάχαρσις, 6ος π.Χ. αιών, Σκύθης ηγεμόνας & φιλόσοφος
μτφρ: να είσαι συγκρατημένος στη γλώσσα, στην κοιλιά και στα γεννητικά όργανα

 Αργία μήτηρ πάσης κακίας.
Σόλων, 630-560 π.Χ., Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος

Θεός τοις αργούσιν ου παρίσταται.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός
μτφρ: ο θεός δεν βοηθάει αυτούς που τεμπελιάζουν

Απορίαν γαρ δει βοηθείν, ουκ αργίαν εφοδιάζειν.
Σόλων, 630-560 π.Χ., Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος
μτφρ: Πρέπει να βοηθούμε τους φτωχούς, όχι να ενισχύουμε τους αέργους.

Βραχεία τέρψις ηδονής κακής.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Αλαζονεία εμπόδιον σοφίας.
Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ., Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος

Πολλοί πολυμαθέες νόον ουκ έχουσιν.
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Γηράσκω δ’ αεί πολλά διδασκόμενος.
Σόλων, 630-560 π.Χ., Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος


Ανέγνων, έγνων, κατέγνων.
Ιουλιανός ο Παραβάτης, 331-363 μ.Χ., Βυζαντινός Αυτοκράτορας
(όταν διάβασε βιβλίο με χριστιανικό περιεχόμενο)

Ανθρώπων άρχειν
Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
(λογοπαίγνιο, απαντώντας στην ερώτηση με τι ασχολείται)

Μη μου τους κύκλους τάραττε.
Αρχιμήδης, 287-212 π.Χ., Μαθηματικός & πανεπιστήμων
(Στον Ρωμαίο που τον σκότωσε ενώ έλυνε προβλήματα κάνοντας σχέδια στην άμμο)

Πάντα κατ’ αριθμόν γίγνονται.
Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος
μτφρ: τα πάντα γίνονται σύμφωνα με αριθμούς

Θνητών όλβιος εις το τέλος ουδείς.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός
μτφρ: κανένας άνθρωπος δεν είναι τυχερός στο τέλος

Ει θεοί εισί κακοί, ουκ εισί θεοί
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Έσσετ’ ήμαρ.
Όμηρος, 800-750 π.Χ., Ποιητής
μτφρ: θα ‘ρθει η μέρα που…
(Ιλιάς)

Ζευς γαρ μεγάλης γλώσσης κόμπους υπεχθαίρει.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός
μτφρ: ο Ζευς τιμωρεί τους κομπασμούς της μεγάλης γλώσσας

Δύσκολον τον εαυτόν γνώναι, εύκολον τω άλλω υποτίθεσθαι.
Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος
μτφρ: το να γνωρίζεις τον εαυτό σου είναι δύσκολο, αλλά εύκολο να συμβουλεύεις τους άλλους

Σκιάς όναρ άνθρωπος.
Πίνδαρος, 522-438 π.Χ., Αρχαίος λυρικός ποιητής
μτφρ: ο άνθρωπος είναι τ’ όνειρο μιας σκιάς.

Κομίζειν γλαύκα εις Αθήνας.
Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος

Προσέχειν τοις εχθροίς· πρώτοι γαρ των αμαρτημάτων αισθάνονται.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
μτφρ: Να προσέχεις αυτά που λένε οι εχθροί σου. Είναι οι πρώτοι που θα επισημάνουν τα λάθη σου.

Τον εχθρόν φίλον ποιείν και ευεργετείν.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος, 6ος π.Χ. αιών, Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδος
μτφρ: τον εχθρό σου να τον κάνεις φίλο και να τον ευεργετείς

Εφ’ εκάστου έργου, σκόπει τα καθηγούμενα και τα ακόλουθα αυτού και ούτως έρχου επ’ αυτού.
Επίκτητος, 50 μ.Χ.-120 μ.Χ, Στωικός φιλόσοφος
μτφρ: για κάθε δουλειά να αναλογίζεσαι αυτά που οδήγησαν σ’ αυτό και τις συνέπειές του, και μετά να την κάνεις

Βουλεύου μεν βραδέως, εκτελεί δε ταχέως τα δόξαντα
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας
μτφρ: να σχεδιάζεις χωρίς βιασύνη αλλά να εκτελείς γρήγορα.
(το ίδιο αναφέρεται και στον Ηρόδοτο, σαν συμβουλή του Αρταβάνου προς τον Ξέρξη)

Μηδέν χρημάτων ένεκα πράττειν.
Περίανδρος, 668-584 π.Χ., Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών
μτφρ: μην κάνεις τίποτα με κίνητρο τα υλικά αγαθά

Ο της φιλοδοξίας έρως τον ανθρώπων νουν επιθολεί
Αίσωπος, 620-560 π.Χ., Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας
μτφρ: Η φιλοδοξία θολώνει το μυαλό

Αποσκότησων με.
Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος
μτφρ: βγάλε με από το σκοτάδι
(με διττή έννοια - η απάντησή του προς το Μ. Αλέξανδρο, όταν τον ρώτησε τι επιθυμούσε από εκείνον)

Νόσος ψυχής το των αδυνάτων εράν.
Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ., Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος
μτφρ: είναι ψυχική νόσος να επιδιώκεις τα αδύνατα

Εν οίδα ότι ουδέν οίδα.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ., Φιλόσοφος

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Αίσωπος, 620-560 π.Χ., Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας

Εν οίνω αλήθεια.
Αλκαίος, 7-6ος αιών π.Χ., Αρχαίος λυρικός ποιητής
Ορθώς...

Αλλ’ ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός
μτφρ: κανένα ψέμα δεν αντέχει στο χρόνο

Τ'αγαθά κόποις κτώνται.
(Τα αγαθά αποκτούν οι άνθρωποι με κόπους).
Αρχαίο γνωμικό

 Μετά πόνου η μάθησις.
(Με κόπο αποκτά κανείς τις γνώσεις).
Αριστοτέλης

Ελεύθερον αδύνατον είναι τόν πάθεσι δουλεύοντα καί υπό παθών κρατούμενον.
(Είναι αδύνατο να θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του
και κυριαρχείται από αυτά).
Πυθαγόρας

Ελευθέρους αφήκε πάντας ο Θεός,ουδένα δούλον η φύσις πεποίηκε.
(Ελεύθερους τους άφησε όλους ο Θεός,η φύση κανένα δεν έκανε δούλο).
Αλκιδάμας

Πάσα δουλεία παρά φύσιν εστί.
(Κάθε δουλεία είναι αντίθετη με τη φύση του ανθρώπου).
Αντιφάνης

Αρχή πολιτείας απάσης νέων τροφά.
(Σε κάθε πολιτεία ανεξαίρετα θεμέλιο είναι η ανατροφή των νέων).
Πυθαγόρας

Ινα τώ παραδείγματι φωτεινότερου ποιήσω τόν λόγον.
(Ώστε με το παράδειγμα να κάνω πιο φωτεινό το λόγο).
Πλούταρχος

Γνώθι σαυτόν.
(Να γνωρίσεις τον εαυτό σου).
Χίλων


Λύπης πάσης ιατρός γίνεται χρόνος.
(Την κάθε λύπη ο χρόνος τη γιατρεύει).
Δίφιλος


Πάντων ιατρός τών αναγκαίων κακών χρόνος εστί.
(Ο χρόνος είναι γιατρός όλων των κακών που επιβάλλονται από τις ανάγκες).
Μένανδρος

(Επιλογή από gnomikologikon.gr)