Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Σκόπια και προκλήσεις


ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ
Μεγάλη συζήτηση γίνεται τελευταία και μάλιστα με αξιόλογη δημοσιότητα για καταργήσεις ή μειώσεις Μονάδων και Σχηματισμών, σε περιοχές που σύμφωνα με κάποιους ειδικούς, δεν υπάρχουν εν δυνάμει απειλές. Το πως βέβαια γίνονται οι εκτιμήσεις αυτές είναι ένα ερώτημα. Εμείς δεν θα αμφισβητήσουμε την κρίση όσων πιστεύουν ότι η από βορρά απειλή δεν υφίσταται, απλά θα παραθέσουμε γεγονότα που πιστεύουμε ότι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, πέρα της όποιας μαχητικής ισχύος και να συμβάλλουν στην Στρατηγική εκτίμηση των απειλών.

Πρόγραμμα διδασκαλίας της "Μακεδονικής γλώσσας", με ονομασία "Μάθε Μακεδονικά Ηλεκτρονικά", είχε προγραμματισθεί για διαδραστική διδασκαλία μέσω ιντερνέτ και είχε ανέβει στο διαδίκτυο από την FYROM, με σκοπό την εκμάθηση της γλώσσας από την "μακεδονική μειονότητα" που ζει στην Ελλάδα. Όμως το πρόγραμμα σταμάτησε λόγω επέμβασης χάκερς στο ιντερνέτ.


Σύμφωνα με πληροφορίες οι διοργανωτές θα επιδιώξουν νέα προσπάθεια το Νοέμβριο.
Απειλή από Βορρά. Γιατί Αγνοείται; Ανεπάρκεια ή Οργανωμένο Σχέδιο;

Ο Mitko Jovanov ο ιδρυτής και διευθυντής του προγράμματος "Μάθε Μακεδονικά Ηλεκτρονικά σε απευθείας σύνδεση", θέλοντας να καταδείξει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, δήλωσε ότι "Αυτό το μήνα μόνο, έχουν υπάρξει πάνω από 100 απόπειρες για την διείσδυση σε διακομιστές μας".

Είπε επίσης ότι έπρεπε να αναβάλλει την έναρξη λειτουργίας των τάξεων "για προληπτικούς λόγους", αλλά επιμένει ότι οι επιθέσεις "δεν θα μας αποτρέψουν από την έναρξη".
Αξίζει να γίνει αναφορά στον τρόπο που παρουσιάζουν ξένα δίκτυα ενημέρωσης το θέμα. Το Balkan Insight αναφέρει ότι η διδασκαλία των "μακεδονικών" στην Ελλάδα, ακόμα και αν πραγματοποιείται μόνο μέσω του διαδικτύου, παραμένει ένα ευαίσθητο θέμα για τις δύο χώρες, οι οποίες βρίσκονται σε μια μακροχρόνια διαμάχη για τη χρήση του ονόματος «Μακεδονία». Η Ελλάδα αρνείται να αναγνωρίσει την ύπαρξη "μακεδονικής μειονότητας" στη χώρα.

Και συνεχίζει με αναφορά στον γνωστό "Έλληνα" Παύλο Βοσκόπουλο, για τον οποίο αναφέρει ότι είναι ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας-Ουράνιο Τόξο, ένα μικρό κόμμα που αντιπροσωπεύει τη μη αναγνωρισμένη "μακεδονική κοινότητα" στην Ελλάδα, ενώ φιλοξενεί και δηλώσεις του, όπου δηλώνει ότι "τα μαθήματα γλώσσας είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση μιας μειοψηφίας που έχει υποστεί αφομοίωση για δεκαετίες" και ότι "οι Μακεδόνες κάτω των 20 έχουν πραγματικά προβλήματα ομιλίας και γραφής ειδικά στην σλαβομακεδονική, διότι το μόνο που μαθαίνουν είναι υποτυπώδεις λέξεις που ακούνε από τους γονείς και τους παππούδες τους" και το καλύτερο ...; ότι "Θα ήταν ιδανικό αν μπορούσαμε να ενσωματώσουμε την διδασκαλία της "μακεδονικής γλώσσας" στο ελληνικό σχολικό πρόγραμμα, αλλά αυτό απέχει πολύ από το να συμβεί".

Το διαδικτυακό σχολείο του Jovanov δεν έχει σχεδιαστεί αποκλειστικά για τους "Μακεδόνες" στην Ελλάδα, αλλά ήδη παρέχει μαθήματα της γλώσσας για τις κοινότητες της διασποράς στην Ευρώπη στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία.

Για την Ελλάδα ο Jovanov δήλωσε, ότι "οι περίπου 80 φοιτητές που έχουν δηλωθεί για παρακολούθηση μέχρι στιγμής, αποτελεί μια καλή αρχή".

Συνεχίζοντας το Balkan Insight και προφανώς υπό την επιρροή συμφερόντων υιοθετεί τις ακόλουθες απόψεις:

- Το πρόβλημα της "μακεδονικής μειονότητας" στην Ελλάδα χρονολογείται από τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13, όταν η οθωμανική Μακεδονία διαμελίστηκε μεταξύ της Βουλγαρίας, της Ελλάδας και της Σερβίας. Η σύγχρονη Δημοκρατία συγκροτήθηκε στο παλιό τμήμα της Σερβίας. Στα εδάφη που απορροφήθηκαν από την Ελλάδα και τη Βουλγαρία, η πίεση να αφομοιωθούν και να γίνουν εντελώς ελληνικά ή βουλγαρικά ήταν εξαιρετικά ισχυρή. Το πρόβλημα στην Ελλάδα επιδεινώθηκε μετά τον εμφύλιο πόλεμο 1946-1949, όταν πολλοί "Μακεδόνες" πολέμησαν με την τελικά ηττημένη κομμουνιστική πλευρά και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα.

- Μερικοί ιστορικοί θεωρούν ότι ως και 100.000 εθνικά "Μακεδόνες" έφυγαν από τη βόρεια Ελλάδα κατά τη διάρκεια ή μετά τον πόλεμο μεταξύ της μοναρχικής κυβέρνησης και τον αριστερό Δημοκρατικό Στρατό της Ελλάδας. Ο αριθμός επίσης εκείνων που έμειναν πίσω στην Ελλάδα παραμένει άγνωστος.

- Η Αθήνα δεν αναγνωρίζει εκείνους που έφυγαν ως Μακεδόνες και αρνήθηκαν να τους επανεκδοθεί η Ελληνική ιθαγένεια, ή να την χορηγήσουν στους απογόνους τους. Η Αθήνα επίσης δεν αναγνωρίζει καθόλου συλλογικά δικαιώματα στους εθνικά "Μακεδόνες", που έμειναν στην Ελλάδα.

Τον Ιούλιο του 2008, ο Πρωθυπουργός της πΓΔΜ, Νίκολα Γκρουέφσκι, έγραψε στον τότε Έλληνα ομόλογό του, Κώστα Καραμανλή, ζητώντας την αναγνώριση της "μακεδονικής μειονότητας" στην Ελλάδα.

Ζήτησε, επίσης, για τους "Μακεδόνες" οι οποίοι εγκατέλειψαν τη χώρα, να ανακτήσουν την περιουσία τους, ενώ για αυτούς που ζουν στην Ελλάδα, ζήτησε να έχουν το δικαίωμα στην εκπαίδευση στη μητρική τους γλώσσα καθώς και το δικαίωμα έκφρασης του πολιτισμού και των παραδόσεων τους.

Η απάντηση από τον κ. Κώστα Καραμανλή ήταν οξεία. «Δεν υπάρχει "Μακεδονική" μειονότητα στην Ελλάδα, δεν έχει υπάρξει ποτέ, οποιοσδήποτε ισχυρισμός σχετικά με την ύπαρξη μιας τέτοιας μειονότητας είναι εντελώς αβάσιμος, πολιτικά υποκινούμενος και χωρίς σεβασμό στην ιστορική πραγματικότητα της περιοχής».

Τέλος για το θέμα δεν έχει γίνει αναφορά δημόσια, στη σειρά των συναντήσεων που είχε ο Γκρουέφσκι το 2010 με το σημερινό Έλληνα Πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου.

Δυστυχώς η Πατρίδα μας διέρχεται μια πολύ κρίσιμη περίοδο της ιστορίας της και η αστάθεια αποτελεί τον μόνο σίγουρο συντελεστή. Όσο όμως και αν βρισκόμαστε σε σύγχυση, δεν πρέπει η ματιά μας να είναι θολή όταν κοιτάμε την εθνική ασφάλεια. Βεβαίως και μπορούν και απαιτούνται προσαρμογές, όχι όμως μόνο κάτω από την δημοσιονομική οπτική, αλλά κυρίως κάτω από τις πραγματικές ανάγκες. Ο κυριότερος παράγοντας ασφάλειας είναι η αποτροπή, που επιτυγχάνεται όταν είσαι υπολογίσιμος αντίπαλος. Κάποιοι φαίνεται ότι απλώνουν το χέρι τους σε πράγματα που δεν τους ανήκουν στη Βόρειο Ελλάδα. Εάν δουν ότι δεν είμαστε εκεί, η απληστία θα τους μακρύνει περισσότερο το χέρι και τότε θα είναι δύσκολο να το κόψουμε, εκτός εάν και αυτό είναι μέρος της πτώχευσης !!!

Πρέπει να προσέξουν πάρα πολύ αυτοί που θα πάρουν τις αποφάσεις.