Η Πορτογαλία μπήκε πρόσφατα στο μηχανισμό διάσωσης και το ΔΝΤ βλέπει τουλάχιστον δύο χρόνια ύφεσης ακόμα. Καμία κυβέρνηση δε θα έπρεπε να δέχεται τέτοιου είδους «τιμωρίες». Μια υπεύθυνη κυβέρνηση θα έπρεπε να υποδείξει στους ευρωπαίους εταίρους πως έχουν τα απαιτούμενα κεφάλαια για την πολιτική και οικονομική στήριξη της χώρας (φορολογικά κίνητρα κλπ).
Οι πιστωτές έχουν άλλη αντίληψη, την οποία δείχνει να υιοθετεί πλήρως η ΕΕ: Μια χώρα που έχει συσσωρεύσει εξαιρετικά υψηλά χρέη, πρέπει να «τιμωρείται παραδειγματικά» για να μην ενθαρρύνονται ανάλογες «κακές συμπεριφορές». Ετσι όμως τιμωρούν έναν ολόκληρο λαό για τα λάθη που διέπραξαν κάποτε ορισμένοι από τους κυβερνώντες…
Συζητιέται επίσης κι άλλη μια «λύση»: Τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιρλανδία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, να προχωρήσουν σε εσωτερική υποτίμηση. Αυτό σημαίνει εκτόξευση της ανεργίας, με αποτέλεσμα την εξοντωτική συρρίκνωση των μισθών και, με τόσο φθηνό εργατικό δυναμικό, η κάθε χώρα θα γίνει ανταγωνιστική στη διεθνή αγορά. Το κοινωνικό κόστος μιας τέτοιας κίνησης είναι εξαιρετικά υψηλό και δεν έχει λειτουργήσει παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις. Η ανεργία έχει ήδη διπλασιαστεί στην Ελλάδα (14,7%), υπερδιπλασιάστηκε στην Ισπανία (20,7 %) και υπερτριπλασιάστηκε στην Ιρλανδία (14,7%). Αλλά η ανάρρωση αργεί ακόμη...
Είναι σχεδόν δεδομένο πως - υπό την απειλή της εξόδου από την ΟΝΕ - οι ευρωπαίοι θα προτείνουν στην Ελλάδα μια ευνοϊκότερη συμφωνία. Ισως να έχουν ήδη συντάξει μια εναλλακτική πρόταση.
Η ουσία όμως είναι πως η Ελλάδα δεν θα πρέπει να «βολευτεί» με καμία συμφωνία που δεν θα της επιτρέψει να βγει από την ύφεση και να επιστρέψει στην ανάπτυξη.
Τα δάνεια που απαιτούν περικοπές δαπανών και αύξηση των φόρων ελέω ύφεσης, πρέπει να μείνουν εκτός διαπραγματεύσεων.
Η προσπάθεια διευκόλυνσης της εξόδου της Ελλάδας από την κρίση απέτυχε. Εάν η προσφορά της Ευρώπης φτάνει μέχρι εδώ, μάλλον ήρθε η ώρα του «αντίο» στο ευρώ. Και όχι μόνο για την Ελλάδα»
Διαβάστε την ανάλυση του Mark Weisbrot στους New Yοrk Times εδώ:
http://nyti.ms/kYXeBH
.thepressproject.gr/