Της Χριστίνας Πάντζου
Η 37χρονη Μα Τζιχόνγκ ήταν έξι μηνών έγκυος, όταν μια δεκαμελής ομάδα της κινεζικής τοπικής Επιτροπής...
Οικογενειακού Προγραμματισμού του Λιντζί την πήρε με τη βία από το σπίτι της.
Το έγκλημά της ήταν, ότι, κατά παράβαση του νόμου για ένα παιδί ανά οικογένεια, εγκυμονούσε το τρίτο της παιδί.
Και η τιμωρία της ήταν να οδηγηθεί για υποχρεωτική άμβλωση σε ένα νοσοκομείο, όπου τελικά έχασε τη ζωή της.
Κανείς δεν γνωρίζει πόσες γυναίκες στην Κίνα, θύματα της πολιτικής του ενός παιδιού (ΠΕΠ), χάνουν τη ζωή τους σαν τη Μα Τζιχόνγκ, αφού οι στατιστικές για τις αναγκαστικές αμβλώσεις ή τους θανάτους που σχετίζονται με τον υποχρεωτικό οικογενειακό προγραμματισμό, παραμένουν επτασφράγιστο μυστικό. Πόσο μάλλον όταν, πλέον, είναι παράνομες οι αναγκαστικές αμβλώσεις ή στειρώσεις γυναικών, που κάποτε αποτέλεσαν βασική συνιστώσα της πολιτικής δημογραφικού ελέγχου της Κίνας.
Αλλά, ακόμη και σήμερα, τοπικοί αξιωματούχοι, αδημονώντας να πιάσουν τους στόχους του πλάνου ελέγχου γεννήσεων στις περιοχές τους, καταφεύγουν σε κάθε είδους ακρότητες, ιδίως στις αγροτικές περιοχές, όπου ο νόμος επιτρέπει την απόκτηση και δεύτερου παιδιού, αν το πρώτο είναι κορίτσι ή ανάπηρο, αλλά πολλοί κάτοικοι αψηφούν τις αρχές και αποκτούν κι άλλα.
Η 37χρονη Μα Τζιχόνγκ ήταν έξι μηνών έγκυος, όταν μια δεκαμελής ομάδα της κινεζικής τοπικής Επιτροπής...
Οικογενειακού Προγραμματισμού του Λιντζί την πήρε με τη βία από το σπίτι της.
Το έγκλημά της ήταν, ότι, κατά παράβαση του νόμου για ένα παιδί ανά οικογένεια, εγκυμονούσε το τρίτο της παιδί.
Και η τιμωρία της ήταν να οδηγηθεί για υποχρεωτική άμβλωση σε ένα νοσοκομείο, όπου τελικά έχασε τη ζωή της.
Κανείς δεν γνωρίζει πόσες γυναίκες στην Κίνα, θύματα της πολιτικής του ενός παιδιού (ΠΕΠ), χάνουν τη ζωή τους σαν τη Μα Τζιχόνγκ, αφού οι στατιστικές για τις αναγκαστικές αμβλώσεις ή τους θανάτους που σχετίζονται με τον υποχρεωτικό οικογενειακό προγραμματισμό, παραμένουν επτασφράγιστο μυστικό. Πόσο μάλλον όταν, πλέον, είναι παράνομες οι αναγκαστικές αμβλώσεις ή στειρώσεις γυναικών, που κάποτε αποτέλεσαν βασική συνιστώσα της πολιτικής δημογραφικού ελέγχου της Κίνας.
Αλλά, ακόμη και σήμερα, τοπικοί αξιωματούχοι, αδημονώντας να πιάσουν τους στόχους του πλάνου ελέγχου γεννήσεων στις περιοχές τους, καταφεύγουν σε κάθε είδους ακρότητες, ιδίως στις αγροτικές περιοχές, όπου ο νόμος επιτρέπει την απόκτηση και δεύτερου παιδιού, αν το πρώτο είναι κορίτσι ή ανάπηρο, αλλά πολλοί κάτοικοι αψηφούν τις αρχές και αποκτούν κι άλλα.
Οι τοπικές αρχές δήλωσαν, πως θα ερευνήσουν το συμβάν και ο σύζυγος της άτυχης γυναίκας δήλωνε στον «Guardian», ότι θα ήθελε να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, αλλά δεν βρίσκει δικηγόρο πρόθυμο να αναλάβει την υπόθεση.
Ο δικηγόρος Τσεν Γκουανγκτσένγκ, που κατέγραψε σωρεία κρουσμάτων αναγκαστικών αμβλώσεων σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, στειρώσεις και άλλες καταχρήσεις στο Λιντζίν, πέτυχε μεν να αναγνωρίσουν οι αρχές, ότι κάποιοι αξιωματούχοι είχαν παρανομήσει αλλά, λίγο μετά, επειδή οργάνωσε εκδήλωση διαμαρτυρίας, φυλακίστηκε με την κατηγορία της «πρόκλησης ζημιών σε κρατική ιδιοκτησία» και της «παρακώλυσης της κυκλοφορίας».
Σήμερα, η παράβαση του νόμου για το ένα παιδί τιμωρείται με πρόστιμο και διοικητικές κυρώσεις, αλλά και αυτή η πολιτική οδηγεί συχνά σε δράματα. Πέρσι έκανε το γύρο του κόσμου η αγγελία που ανάρτησε στο Διαδίκτυο ο Γιανγκ Ζινζού με τίτλο «Πωλούμαι ως σκλάβος».
Είναι ο μόνος τρόπος, λέει, που του απομένει, για να μπορέσει κάποτε να αποπληρώσει το πρόστιμο των 26.000 ευρώ που του επιβλήθηκε, επειδή απέκτησε δεύτερο παιδί, μαζί με πάγωμα μισθού για έναν χρόνο και προαγωγής για τρία.
Ο καθηγητής Δικαίου στο Πολιτικό Πανεπιστήμιο του Πεκίνου διαμαρτυρήθηκε γι' αυτό το πρόστιμο που ισοδυναμεί με εννέα φορές τις ετήσιες αποδοχές του και απολύθηκε. «Πληρώνω τους φόρους μου, το ίδιο θα κάνουν οι κόρες μου. Τρέφω την οικογένειά μου, δεν το κάνει η κυβέρνηση ούτε η κοινωνία. Γιατί αυτό το πρόστιμο;» έγραφε στο μπλογκ του, που έκτοτε έχει δεχθεί δεκάδες χιλιάδες μηνύματα, τα περισσότερα από πολίτες που εξέφραζαν την αλληλεγγύη τους και διαμαρτύρονταν για τις κοινωνικές αδικίες που εδραιώνει αυτή η νομοθεσία.
Οι αρχές επιμένουν, πως αυτή η πολιτική εξακολουθεί να είναι αναγκαία, ενώ η Ρου Χσιαομέγκ της Εθνικής Επιτροπής Οικογενειακού Προγραμματισμού υποστηρίζει πως επιπλέον είναι και δίκαιο: «Το πρόστιμο αρκεί και είναι σωστό. Αν κάνουν παραπάνω παιδιά, χρησιμοποιούν περισσότερους πόρους, γι' αυτό και πρέπει να πληρώσουν περισσότερα».
Αλλά η κοινωνική δυσφορία αυξάνει.
Οι νεόπλουτοι Κινέζοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πληρώνουν το υπέρογκο πρόστιμο και να αποκτούν όσα παιδιά επιθυμούν.
Αντίθετα, οι φτωχοί που παραβαίνουν το νόμο, αδυνατώντας να πληρώσουν, απλώς δεν δηλώνουν τα «παράνομα παιδιά» τους, με συνέπεια να μην έχουν πρόσβαση σε καμιά δημόσια υπηρεσία, περιλαμβανομένης της εκπαίδευσης και της υγείας.
Διαμορφώνεται έτσι μια στρατιά νέων απόκληρων και περιθωριοποιημένων, που θα μπορούσε να απειλήσει σοβαρά την πολυπόθητη «κοινωνική αρμονία».
http://soukarat.blogspot.comΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΠΗΓΗ: radar-gr
